Książka napisana bardzo prostym stylem, aż za prostym jak na publikację naukową. Zawiodłam się czytając jej treść. Wiele błędów, w tym podano kilka złych faktów historycznych. Tylko jeden rozdział poświęcony został głównemu tematowi audiobooków w bibliotekach, a w nim podano bardzo mało przykładów. Niektóre fragmenty to zwykłe lanie wody. Jedyny plus to luźna forma wywiadu jako ostatni rozdział.

Książka zdecydowanie w stylu Browna, najgorsza ze wszystkich. Przeasadzona i przesiąknięta na siłę symbolami, elementami, odniesieniami religijnymi, które i tak mało wnoszą do fabuły, a jedynie są rozpisane na dodatkowe strony... przez co lektura bardzo się dłuży (przecież powinna się liczyć jakość, nie ilość stron). Najciekawszy był jedynie opis zakamarków Bibloteki Kongresu ;) • Już z początku większość wątków wyjaśniono, pozostałe zakończone zostały w połowie książki. Koniec książki fatalny i niepotrzebny.

Dlaczego Muzeum Hansa Klossa w Katowicach działało tak krótko? O tym można się przekonać czytając ten tytuł (a przy okazji dowiedzieć się kilu faktów). Właściwie jest to powieść szpiegowska, gdzie przewija się kilka wątków, oprócz samego muzeum, bezwzględny morderca, polityk, przedsiębiorca, losy rodziny, tajemnicza substancja, zmiany osobowości, supernowoczesne technologie, itd. Dlaczego losy milionów ludzi są zagrożone? Gdzie tkwi tajemnica? Jakie będzie rozwiązanie? • Wartka akcja trwa rok na początku w Rosji, później trafiamy na ulice m.in. Katowic, Krakowa, Warszawy. Książkę czyta się za szybko, aczkolwiek miło i płynnie. Polecam ;)

Idealna książka dla młodzieży i nawet dorosłych na wakacje. "Pocztówka z Toronto" to opowieść o Monice, której całe życie zmienia się po stracie ojca. To pełno wyrzeczeń, problemów i zmagań. Matka chcąc zapewnić córce przyszłość ciężko pracuje. Córka by pomóc, w szkole koleguje się z nowym uczniem, który okazuje się zbyt życzliwy dla niej i jej przyjaciółki oraz namawia do nielegalnych interesów. Jednak po serii niepokojących zdarzeń w szkole sprawy zaczynają nabierać innego światła. Czy z powodu tej znajomości Monika wpadnie w kłopoty i pomoże swojej matce? • Czyta się szybko, bo trochę ponad 140 stron, ale książka bardzo wciąga. Polecam!

"Mąż" Koontza to połączenie stylu Cobena i trochę z Kinga. Fabuła wciągająca, wszystkie wątpliwości i intrygi łatwe do przewidzenia, gdy potrafimy układać fakty w całość. Czyta się w napięciu, choć kreacje bohaterów niezbyt przyciągają. • Duży minus za zakończenie, które mogło być bardziej spektakularne. W ogólnym rozrachunku lektura na wolną chwilę idealna.