Wzgórze Dzikich Kwiatów

• 

  elaszadziul
  Kimberley Freeman - WZGÓRZE DZIKICH KWIATÓW • Ciągle odkładałam przeczytanie tej książki, sama nie wiem dlaczego, ale kiedy w końcu siadłam z nią w pewne popołudnie, zatrzymał się dla mnie czas. • To piękna opowieść o babce i wnuczce - które przeżywszy "trochę" - muszą zacząć znów wszystko od początku. • Losy babki prowadzą nas od Glasgow 1929 roku do Tasmanii i posiadłości nazwanej właśnie tytułowym wzgórzem, a wnuczki primabaleriny Baletu Królewskiego od Londynu, poprzez Sydney do tasmańskich wzgórz i odziedziczonej, przez lata zapomnianej posiadłości. • Ciekawa konstrukcja narracyjna - losy babci opowiada narrator wszechwiedzący , z którym przeplata się pierwszoosobowa narracja wnuczki. • Dla mnie piękna książka i jeszcze piękniejsze zakończenie.
• 

  Nawrotka
  Niesamowicie wciągająca historii dwóch pokoleń - babki i wnuczki. Ogromny niedosyt po zakończeniu lektury i nasuwające się pytania "ale co dalej??" sprawiają, że autorka została jedna z moich ulubionych pisarek.
• 

  basia.ptasznik
  Książka jest przepiękna! • Opowiada historii dwóch kobiet(babci i wnuczki), które dzielą pokolenia, ale łączy jeden dom. Dom, który przyniósł obydwu szczęście...
• 

  marzena.dera
  Cudowna, nostalgiczna i momentami wzruszająca książka. Skończyłam ją czytać dosłownie przed chwilą i jeszcze nie ochłonęłam z wrażeń. Czytając śmiałam się czasem i cieszyłam razem z Betty z jej sukcesów a czasem łezka zakręciła mi sie ze wzruszenia, gdy moja główna bohaterka cierpiała z powodu straty bliskich. Choć dopiero co "poznałam" pania Kimberley Freeman to juz podziwiam jej kunszt pisarski. Brawo, powiesc ta zasługuje na szczególne miejsce na półce z moimi perełkami. POLECAM!

Brak wątków