Skończyłam czytać książkę i nie mogę pohamować moich łez. Spływają mi po policzkach ciurkiem. Czuję ogromny żal, że miłość potrafi byc tak bolesna. Maria cierpi, chce popełnić samobójstwo a ostatecznie trafia do jakiegoś zakładu zamkniętego. Jakiego? Autor nie pisze, to czytelnik musi sobie dopisać... Kobieta sukcesu, dobrze wychowana, wykształcona, żona i matka, lekarz pediatra, lubiana, szanowana a nieszczęśliwa, kochająca do bólu i ostatecznie nie potrafiąca żyć bez ukochanego. Ona jest mi bliska, nie dlatego, że jest kobietą. Ona kocha mocno, dogłębnie, szczerze, kocha, tęskni i cierpi. O nim autor pisze mniej, a właściwie o jego uczuciach prawie nic. On bierze życie bardziej wyrafinowanie, zimno, dosłownie. Cierpi,lecz inaczej. Właściwie autor nie pisze, co było powodem ich rozstania. Bohater przyznaje, że nie był jej godzien. I to jest ten powód, jak sądzę. • Tyle w tej książce jest sytuacji, uczuć i emocji, tak bliskich mojemu sercu.ksiazka o miłości, przemijaniu, sensie życia. Wspaniała.

"Proces" Franza Kafki opisuje tragiczny los człowieka uwikłanego w czystym paradoksie egzy­sten­cjon­alny­m. Nadzieja zostaje ugodzona cierpieniem a następnie unicestwieniem. Autor krzyczy, że nie ma ratunku a nadzieja jest tylko kolebką złudzeń. "Proces" jest dramatem, społeczną alegirią, gdzie obłęd zawładnął totalitarnym światem. Czytając to dzieło miałam wrażenie unoszenia się w przestworzach i przebywania w innym czasie i miejscu. To wyimaginowana historia a jakże bliska współczesnemu światu.

Książka, która sprawiła, że autorka zaliczana jest do twórców o dużym potencjale literackim. Mistyka, psychologia, psychoza, to zagadnienia poruszane w tej książce dotyczące sensu życia, jego skomplikowanej natury a przede wszystkim śmierci. Problem podążania świata do upadku akcentuje autorka poprzez ukazanie zdolności kilk­unas­tole­tnie­j Erny do mistyfikacji i oszustwa. Okres jej dojrzewania sprawia jednak, że kobieta umiejętnie manipuluje czasem.

Autor jest mistrzem narracji, książkę pochłaniałam z wielką uwagą. To opowieść o życiu, każdym życiu, które jest zlepiskiem zdarzeń przewidzianych i losowych. Dla każdego takie samo i dla każdego inne. Ta historia o traktat o życiu. W piękny sposób autor opowiedział o jednym życiu pewnego mężczyzny łuskając fasolę.... Piękny gawedziarsku styl pisania sprawia że z ogromną przyjemnością czytam książki Pana Wiesława Mysliwskiego.

Wzruszająca książka, napisana ładnym językiem (dobre tłumaczenie) o życiu, przemijaniu i śmierci na przykładzie kilk­upok­olen­iowe­j rodziny,ich przyjaciół, znajomych mieszkających w małym miasteczku południowej Alabamy. Poczułam smutki i radości, miłość do człowieka ale i nienawiść wynikającą z koloru skóry. Wzruszyłam się pięknie przedstawionym czasem przemijania i czekającą nas wszystkich, nieuniknioną śmiercią. Jednak pocieszajace • jest to, co nam pozostanie, gdy staniemy się starzy, stracimy najbliższych :wspomnienia i pamięć. Bardzo polecam. Ja uroniłam łzy.