Rana pełna ryb to czytelnicza podróż narratorki i jej syna. Podróż rzeką pełną wspomnień, fragmentów przemycanych pomiędzy dialogami z jej życia. To także podróż rzeką Atrato,najważniejszą arterią kolumbijskiego regionu,gdzie poznajemy główną bohaterkę. • To wszystko trwa trzy dni ale czytając ma się wrażenie, że historia trwa i trwa. Na 188 stronach dzieje się dużo choć specyficznie, inaczej,dziko. • Nie wiem co ta książka takiego w sobie ma, że nie mogłam się od niej oderwać. Nie potrafię określić co mnie w niej przyciągnęło, choć na pewno coś było. Może ta szczera narracja, może te wspomnienia a może kawałki fragmentów tworzących to wszystko w jedną całość. Moje oczekiwania, mój scenariusz. • Czytelnika ciekawi jaki jest cel podróży. W głowie wyświetlają się przeróżne rozwiązania, zakończenia. Nie przewidziałam tego co otrzymałam. Nie było to łatwe doznanie i nie tego się spodziewałam. Mocno wstrząsnęło oddechem, puls przyspieszył i nagle wszystko się zatrzymało. • Wszystko owiane jest tajemnicą chociaż nie gra ona głównej roli. Niczego nie otrzymujesz od tak. Tu trzeba się wczytać i wyczytać, zauważyć to co autorka chce nam przekazać. • Czy polecam? Dla tych, którzy czegoś chcą więcej, tak. Czy każdy się w tym świecie odnajdzie? Nie wiem, bo to nie jest łatwa opowieść. Opowieść białej kobiety, która czuje się obca,niepewna ale bardzo kocha. Miłość do syna,daje jej siłę i odbiera jednocześnie. • Ciekawa postać oraz poboczni bohaterowie ukazują nam świat, niekoniecznie widziany na co dzień. Cieszę się, że mogłam go poznać w takiej formie. Wyobraźnia zadziałała.

"Lekcje chemii" to bardzo dobrze napisana powieść. Inteligentna, zabawna, mądra, ciepła i traktująca o ważnych sprawach. To są rzeczywiście takie lekcje dla nas. Ważne lekcje a jednocześnie nie narzucające. Lekcje o tym jak być silną, bezpośrednią, dobrą dla samej siebie/samego siebie. • Elizabeth Zott to kobieta, której los nie ułatwiał niczego. Nieprzeciętna, pewna siebie i swoich możliwości, wiedząca czego chce. Niestety żyje w latach 50, gdzie to mężczyźni są dominacją, autorytetem i wielką mądrością (wg ich samych). Kobieta to tylko dom, gospodyni domowa, na pewno nie naukowiec. • Elizabeth walczy o swoje choć mur oporu nie chce się zburzyć. Doświadcza upokorzeń prawie w każdej dziedzinie życia. Jednak jest to kobieta, która nie schyla czoła ale podnosi je do góry. Kroczy dalej i się nie poddaje. • Nie będę wam niczego więcej zdradzać choć z opisu się dowiecie (możecie nie czytać tym większe będzie zaskoczenie 😉). • To co autorka stworzyła to fantastyczna powieści, którą chce się czytać, z którą chce się dzielić z innymi kobietami i nie tylko. To historia pełna dobrego stylu. Świetnie wykreowane postacie, które zdobywają uwagę i sympatię. Nawet pies jest takim bohaterem, z którym rzadko mam do czynienia. Nie chcę nadużywać ochów i achów ale nie mogę się powstrzymać bo to jest tak bardzo pozytywna książka. • Czytajcie, dajcie sobie namiastkę przyjemności, przekażcie dalej i głośno o niej mówicie i piszecie bo naprawdę warto. Nie przesadzę gdy napiszę, że to nie jest żadne tam lekkie "czytadło" ( wybaczcie określenie ale jest to dobra nazwa aby wynieść taką powieść ponad). Dobrze wykreowana postać kobiety, która musi walczyć w świecie narzuconych norm. Bezpośrednia i silna. To duży atut tej książki chociaż nie ukrywam, że moje serce zdobył ktoś jeszcze. • Gorąco polecam.

Polecam. Bardzo przyjemna lektura. Wiarygodnie przedstawia rzeczywistość, jaka miała miejsce w 1968 roku. Ciekawi bohaterowie. Duży plus za przedstawione tło społeczne.

Polecam. Piękny styl, bardzo ciekawa historia.Sabina Jakubowska stworzyła piękną powieść,w której czytelnik zauważy włożoną pracę, dobre przygotowanie i serce.

"Nie przesyłajcie kwiatów" jest to powieść kryminalna, która ukazuje losy głównych bohaterów na tle meksykańskiej rzeczywistości pełnej przemocy, strachu i śmierci. Miejsca gdzie granica pomiędzy dobrem a złem dawno się zatarła. • Ciekawie przedstawione postacie, dwóch policjantów, byłego oraz aktualnego oraz atmosfera panująca w książce przyciąga i każe zastanowić się dlaczego tak się dzieje? • Polecam warto.