Świetna powieść pisana z punktu widzenia psa. Losy zwierząt często są niewesole, a nawet tragiczne. Autor nie epatuje tragizmem, wystarczy że czytelnik domyśla się co się mogło stać złego. Pokazuje ludzi dobrych i złych. Zwierzę też człowiek, można by powiedziec. Oto książka, która ukazuje dobitnie, że zwierzę nie jest rzeczą.

Autorka usiłuje dociec pochodzenia ludzi zasiedlających Europę, na podstawie genealogii swojej rodziny. Świetnie napisana książka, duża dawka wiedzy napisana przystępnie.

Jedna z lepszych powieści Fantazy, którą czytałam. Drugi tom gorszy od pierwszego. Osobiście uważam że dobry autor kreuje fabułę, bez epatowania krwawizny i magii. Tu zaczyna się nieuzasadnione dla fabuły okrucieństwo. Podejrzewam, że w trzecim tomie będzie gorzej. Trochę za dużo tych nadp­rzyr­odzo­nych­ mocy. Im więcej nadp­rzyr­odzo­nych­ mocy tym bardziej robi się nier­eali­styc­znie­ i niewiarygodnie.

Świetna powieść, autor stara się podążać za prawdą historyczna i ma swoje interpretacje w sprawach, w których źródła historyczne milczą. Świetnie się czyta i co najważniejsze nie ma epatowania krwawizną. Dobry pisarz zachwyca fabułą a nie leje krew.

Świetnie napisana książka oparta na prawdziwych wydarzeniach historycznych. Warta przeczytania, szczególnie dlatego że historia regionów Persji/Iranu za panowania Safawidów jest u nas mało znana. • Kobiety, choćby bardzo inteligentne, miału zamknięty dostęp do władzy, chyba ze jako szare eminencje dworu, a i tak utrzymanie się nie było łatwe bez odpowiedniego wsparcia. Rozwój państwa jednak tracił, jeśli było rządzone przez władców słabych, nieletnich lub zamknięte w haremach kobiety nie mające wglądu w rzeczywistość. • Fajnie się czyta, bohaterowie są sympatyczni, brak drastycznych scen.