Plusy: omówione wiele czynników wpływających na utrzymanie zdrowego umysłu, przykłady, ramowe plany działania, aby jak najdłużej cieszyć się sprawnością mózgu. • Minusy: nachalna promocja diety wegańskiej, nagonka na mięso i podtrzymywanie przestarzałych przekonań o wielkiej szkodliwości cholesterolu, przekonywanie czytelnika o szkodliwości nabiału, w tym mleka. Powyższe nie jest zgodne z najnowszymi badaniami (Instytut Żywienia i Żywności). Autorzy nie biorą pod uwagę uwarunkowań genetycznych w grupach etnicznych - mleko jest dobrze trawione przez większość mieszkańców Europy Środkowej. • Ogólnie - ciekawe, wiele istotnych informacji i wieloaspektowe podejście do problemu, ale dobrze jest skonfrontować z innymi źródłami (zwłaszcza zalecenia dietetyczne).

Niezłe. Zarówno tempo rozwoju wydarzeń jak i opisy reakcji głównych bohaterów sprawiają, że książka wciąga. Jedyne (nie licząc błędów - gdzie był korektor??!!) co można ocenić gorzej, to mała oryginalność pomysłu na "powód nieszczęść" - ale tak to już z horrorami bywa...

Polskie tłumaczenie tytułu wprowadza w błąd. W tytule oryginalnym nie ma mowy o neurologii - i słusznie, bo jest jej tyle, co na lekarstwo - homeopatyczne. Książka traktuje o roli buddyjskiej medytacji i treningu uważności w leczeniu uzależnień. Nie zawiera żadnych konkretnych wskazówek, jak samodzielnie zastosować te metody.

Niezłe. Wciągająca intryga, interesujący bohater i spostrzeżenia odnośnie polityki i polityków z którymi trudno się nie zgodzić :) • Dlaczego nie 5 gwiazdek? Bo brak jakiegokolwiek sensownego wyjaśnienia, jak jednostka mogłaby skutecznie doprowadzić do pojednania dwóch religii - przedstawiona na końcu propozycja zaskakująco naiwna - w połączeniu z poprzednimi spostrzeżeniami na temat ludzi, ich możliwości i motywacji. • Pomimo tego - warte przeczytania i zachęca do sięgnięcia po następna powieść z Kubą Kanią w roli głównej.

Fascynująca zagadka, tajemnicze kulty, bohater na tropie zbrodniczej sekty, co może pójść nie tak? W przypadku tej książki - rażące niedbalstwo autora (albo brak korekty).Najbardziej rażące - narracja utrzymana w trzeciej osobie i nagle, w pojedynczych fragmentach - w pierwszej, schematyczne postaci, przegadane fragmenty. Te dwie gwiazdki to za pomysł, szkoda, że tak słabe stylistycznie dzieło. To mogło być coś naprawdę niezłego, gdyby autor bardziej się przyłożył i popracował nad warsztatem.