"Port nad zatoką" to książka nosząca w sobie smutek, ale i pokazująca, że życie powoli i małymi kroczkami można odbudować na nowo obojętnie jak bardzo by ono było zburzone. Trzeba tylko w odpowiednim dla siebie czasie zacząć chcieć. Książka opowiada o stracie, bólu, poszukiwaniu własnej drogi i rozpoczynaniu od nowa. I właśnie to robi nasza główna bohaterka. Postanawia całe swoje życie prywatne jak i zawodowe przenieść na drugi koniec Polski. Nowy dom, nowa praca, nowe znajomości. Czy Adrianna da radę stanąć na nogi? Nie ma może zaskakujących zwrotów akcji, ale jest przyjemna lektura. Dobra lektura ale bez fajerwerków.

Mroczna. Niektóre opisane sceny bardzo drastyczne. Wartka akcja. Dobrze się czyta. Człowiek zdaje sobie sprawę, że czasami nie mamy wpływu na swój los. Tylko dla ludzi o mocnych nerwach.

"Wyjdź za mnie kochanie" to komedia romantyczna,którą czyta się bardzo przyjemnie. Co prawda historia dość mało realna, ale wciągająca ;-) Na urlop dobra, ale to z gatunku bajek raczej, bo prawdziwego życia to nie przypomina. Ogólnie lekka lektura, rozładuje napięcie po całym tygodniu.

'W szpilkach od Manolo' - lekki, przyjemny romans z ogromną porcją humoru i dość przewidywalnym wątkiem kryminalnym, czym absolutnie nie czuję się zawiedziona. Ale czytałam lepsze książki tej autorki.

„Mów szeptem” to opowieść o dwóch młodych osobach, które borykają się z licznymi problemami. Jest to historia trudnej, nastoletniej miłości, chłopaka ze spektrum autyzmu i dziewczyny z trudną przeszłością. Historia dwójki młodych ludzi, innych od rówieśników, którzy z jednej strony nie szukają przyjaciół, a z drugiej potrzebują kontaktu z rówieśnikiem. Witek jest ponadprzeciętną osobą, która słyszy kolory. Jest on bardzo inteligentny i zamknięty w sobie. Na co dzień mieszka z babcią, która jest alkoholiczką i nie interesuje się niczym poza pełną butelką. • Magda, dziewczyna bardzo tajemnicza jest skrytą osobą, a jedyne co ją wyróżnia spośród rówieśników, to kolorowe i niecodzienne stroje. • Wspólne rozmowy mocno ich do siebie zbliżają, a zbrodnia, w którą zostają wplątani udowadnia, jak wiele ich łączy. • "Mówisz, że kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę, gdy zaczyna padać. Mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna świecić. Mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno, gdy zaczyna wiać. Właśnie dlatego boję się, kiedy mówisz, że mnie kochasz." Czyta się bardzo szybko. Dobra na oderwanie od rzeczywistości po cięższej lekturze. • Fabuła i bohaterowie raczej nieskomplikowani.