Niestety książka jest oparta na błędnych danych. Polecam artykuł "Czy kapitalizm wyciąga ludzi z biedy?" Jasona Hickela (i przy okazji jego książkę "Mniej znaczy lepiej") w magazynie Kontakt.

Wspaniała!

Te feministki to przesadzają, przecież już mamy równość płci, nie? Zawał u kobiety często daje inne objawy niż u mężczyzny, ale nie jest to wiedza powszechna ani w środowisku medycznym (co przecież może mieć tragiczne skutki), ani wśród przeciętnego człowieka, bo wszelkie kampanie uświadamiające oraz szkolenia opierają się na przestarzałej wiedzy. Takich przykładów są w tej książce setki. Warto przeczytać.

Laurka dla Andrzeja Sapkowskiego, GENIUSZA, którego twórczość odznacza się KUNSZTEM literackim. Jejku, jej, ktoś bardzo chce nas przekonać, że AS wielkim pisarzem jest. • Książkę czytało się bardzo źle, autor ma "ciężkie pióro", co jest tym bardziej zaskakujące, że jest filologiem polskim. Zdania są pokraczne, niestylistyczne, korekta pozostawia wiele do życzenia ("mimika twarzy", poważnie?). • Brakuje lite­ratu­rozn­awcz­ego omówienia "Wiedźmina". Jest fenomenem, wszystko pięknie, ładnie - ale dlaczego? Sien­kiew­iczo­wski­ język (to pojęcie nie jest zresztą ani raz wytłumaczone), mrukliwy bohater z emocjonalnymi rozterkami i rasizm to wszystko, co warto wspomnieć? Tak, oczywiście, że istnieją opracowania lite­ratu­rozn­awcz­e, nawet autor kilka wymienia, ale jeśli ta książka aspiruje do miana "pierwszej i jedynej biografii wiedźmina", to warto by było zamieścić choćby krótką analizę materiału źródłowego. • Tematyka jest przecież tak ciekawa, a mimo to niektóre rozdziały były po prostu męczące. Częściowo jest to wina tego, jak jest to napisane, ale także tego, co jest napisane - informacje są podane chaotycznie, powtarzane niezliczoną ilość razy, ale mimo to nadal pozostaje niedosyt i poczucie niekompletności. Autor rozkręca się trochę przy grach, natomiast pozostałe opisy dzieł, które powstały na podstawie twórczości AS, czyta się tak, jakby ktoś zmuszał się, by o nich napisać. • Pomysł z zawarciem wywiadów z osobami z różnych dziedzin był świetny, ale realizacja co najmniej mierna. Pytania były zadawane w złej kolejności, niedostosowane do rozmówcy, autor jakby nie skupiał się na tym, co się do niego mówi, tylko koniecznie chciał odhaczyć coś na liście - pytania nie dość, że były niekonkretne, to jeszcze powtarzały się przy każdym twórcy, nie wnosząc absolutnie nic nowego. • Wklejenie linku do YT jako przypis, serio? Serio? Jeszcze brakowało, żeby był na niebiesko i z podkreśleniem. Mam sobie przepisać kilkadziesiąt literek w przeglądarkę? Naprawdę nie łaska napisać nazwę kanału i tytuł filmiku? Polecam s. 259 w "Edycji tekstów" Adama Wolańskiego. • Nie poleciłabym tej książki, ponieważ uważam, że nie ma w niej nic wyjątkowego. Jeśli ktoś chciałby się czegoś dowiedzieć, to myślę, że tyle samo albo i więcej wyciągnie z czytania Wikipedii. Jestem miłośniczką "Wiedźmina" i niestety bardzo się rozczarowałam. Spodziewałam się dużo więcej.

Bardzo szkodliwa książka. Tezy autorki nie są poparte badaniami, tylko prywatnymi obserwacjami albo wręcz na odwrót - najpierw coś sobie założyła, a później szuka na to poparcia w zachowaniu swoich pacjentów. Niekompetentne obalanie testów IQ i ADHD, a także idealizowanie autyzmu. Nie sprawdzi się nawet jako poradnik dla średnio rozgarniętych osób, bo w większości to wata słowna, bez konkretów, bez realnych rozwiązań.