Początek wydaje się momentami nudny, ale warto przeczytać uważnie, żeby zrozumieć późniejsze niuanse. Mnie osobiście książka zauroczyła już wiele lat temu. Pisarz ma swój niepowtarzalny styl, co mimo wszystko nieczęsto się zdarza. Niezwykle płynnie potrafił połączyć opowiadanie oparte na wątkach biograficznych z antr­opom­orfi­zmam­i, które przewijają się przez całą powieść. Ironiczne spojrzenie na siebie i swoich kolegów po fachu (autor był lekarzem) sprawia, że pomimo poruszanych czasem trudnych tematów, książkę czyta się świetnie. Nie znam innego pisarza, który z takim wdziękiem potrafił połączyć różne światy, a czytając ją znów po wielu latach, sprawiło mi to nie mniejszą przyjemność, jak za pierwszym razem, a na dodatek znów naładowało dużą porcją optymizmu.