Super książka o dwóch lekarzach kochających się od czasów studenckich w jednej dziewczynie.Po latach jeden ratuje życie drugiemu i wspomnienia kochanej dziewczyny, która traci pamięć i nie pamięta nic.Polecam M.J

Jolanta Kosowska ,,Niepamięć" • Wydawnictwo Novae Res 2016 • Niepamięć to pełna emocji książka o przyjaźni i o nieprzewidywalności ludzkiego losu. • Choć nie jest to książka łatwa, jej czytanie sprawiło mi ogromną przyjemność. Ciężko mi było ją odłożyć na czas snu. • Niepamięć napisana jest pięknym językiem, niebanalnym i nienachlanym stylem, co osobiście bardzo cenię. Choć tak naprawdę najbardziej urzekła mnie treść. Skomplikowane losy bohaterów ukazane zostały na tle pięknej polskiej i chorwackiej przyrody. Opisy miejsc, gdzie toczy się akcja zachwycają swoją wyrazistością i realnością. • Zazwyczaj czytając książkę, jeden bohater przypada mi bardziej do gustu a inny mniej. Ale nie w Niepamięci. Tutaj wszystkich bohaterów lubię i cenię tak samo. • Książka do ostatniej strony jest nieprzewidywalna. Czytając niby wiedziałam, niby się spodziewałam, co może się wydarzyć, ale brakowało mi przysłowiowej kropki na i, klamry spinającej wszystko, która pojawiła się praktycznie na samym końcu. • Dla mnie ,,Niepamięć" to przede wszystkim książka o emocjach, uczuciach, o przyjaźni, o ludzkich życiowych błędach i niełatwych wyborach. • Po jej przeczytaniu czuję niedosyt, w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Niedosyt dalszych losów bohaterów. Bardzo się cieszę z otwartości zakończenia, bo to daje nadzieję na ciąg dalszy ? • Dla mnie Niepamięć to mistrzostwo stylu i treści.

Przyznam,że sięgając po książkę spodziewałam się jakiejś,biorąc pod uwagę wysokość ocen,dość dobrej historii o miłości.A te nasze polskie romanse są dla mnie zbyt słodkie,zbyt łzawe,często naiwne i mam opory przed nimi.I tu następuje miłe rozczarowanie,bo nie jest to typowa opowieść o miłości chociaż uczuć i emocji jest tam pod dostatkiem.Kochają się wszyscy:ona w nich i oni,a jest ich nawet trzech,w niej.I oczywiście kwestia wyborów,słusznych decyzji,walki o miłość i pogodzenie się ze stratą,czasem żal,że nic dwa razy się nie zdarza,że nie można czegoś naprawić.Bardzo przyjemnie się czytało.

Dwóch przyjaciół, lekarzy, którym przyszło żyć i pracować • w dwóch różnych krajach, spotyka się po latach • w dramatycznych okolicznościach. Kiedyś łączyło ich wiele, • a dzieliła miłość do tej samej kobiety. Teraz jeden z nich jest ciężko chory, potrzebuje medycznej pomocy drugiego. Wyuczona i przyswojona na emigracji obojętność nagle przestaje mieć znaczenie, poprawność znika nagle pod wpływem fali dawno zapomnianych emocji. Zagubione gdzieś po drodze słowa odzyskują dawne znaczenie. Przyjaciele zaś z przerażeniem stwierdzają, że obaj nie wiedzą nic o losach swojej dawnej sympatii. Dziewczyna zniknęła przed laty w zupełnie nieznanych okolicznościach. • O losach zaginionej kobiety, dotkniętej niepamięcią wsteczną opowiada druga część powieści. Katarzyna żyje • w innej, obcej jej rzeczywistości. W pewnym sensie ma szansę na nowe życie, jest jakby stworzona na nowo, • ta sama, a zarazem już zupełnie inna. Każdego dnia powracają pojedyncze obrazy z przeszłości, są one niespójne i nielogiczne. Mieszanina miejsc, wydarzeń, ludzi, faktów i konfabulacji, które dziwią, szokują, przerażają, rodzą nieokreślony lęk, zmieniający się w paniczny strach. • Im więcej powracających wspomnień, tym więcej niepewności, tym większe uczucie wyobcowania. W końcu pamięć kobiety powraca, wszystko układa się w logiczną całość, potęgując z dnia na dzień chęć konfrontacji teraźniejszości z przeszłością.