Książek o anoreksji i bulimi na polskim rynku jest dużo. Jednak mało, która ukazuje prawdziwy obraz tych zaburzeń. Autorki często chorowały na zaburzenia odżywiania. Szkoda, że to nie sprawia, że książki są lepsze. Obraz jest przyrysowany, nie ukazuje prawdziwego bólu. Jak jest w przypadku "Kochanej"? • "KochAna. W pułapce anoreksji i bulimi" to poetycki obraz zaburzeń odżywiania. Obraz pełen różnych kolorów. Głównej bohaterce od zawsze towarzyszyła sztuka. Gdy ją poznajemy studiuje na ASP. We wszystkim chce być perfekcyjna. Gdy zaczyna malować, jej obraz musi być idealny. Gdy zaczyna się odchudzać, musi być w tym najlepsza. Schemat ten sprawia, że zamiast być idealna, zatraca się w tym co ją gubi. Nie jest w stanie się powstrzymać. • Marta Motyl nie mówi wielu rzeczy wprost. Słowami maluje obrazy. Czytelnik się w nich zatraca. Nie jest to poezja, a jednak odczuwamy je na podobnym rejestrze duszy. • Na początku zaznaczyłam, że wielu autorów przekłamuje brutalność zaburzeń odżywiania. "KochAna" łączy w sobie delikatność poezji i brutalność bulimi oraz anoreksji. • Serdecznie polecam każdemu wrażliwemu na piękno słowa. Każdemu nie bojącemu się brzydoty czytelnikowi. • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca

Problem anoreksji i bulimii znam tylko ze strony osób, które żyją z takimi osobami. Ta książka przybliżyła mi spojrzenie z tej drugiej strony. Autorka przedstawia swój punkt widzenia. To co dla niej jest krytyką, słowami, które ranią jej bardzo wrażliwą psychikę, dla otoczenia to próba dotarcia do niej, pokazania co się z nią dzieje, głosem rozpaczy. Przejmująca a zarazem dająca do myślenia lektura.