Ta książka bardzo mnie zaintrygowała, szczególnie, że biorąc ją do ręki nie wiedziałam o niej nic poza tym, że to skandynawska młodzieżówka ze spoko okładką. Na początku, odczułam wielki zawód, ponieważ przez zarys akcji w stylu nastoletni związek, dużo na siłę wciskanego seksu i kłótni o nic, wszystko zaczęło iść w stronę fabuły „Normalnych ludzi” S.Rooney, za którymi totalnie nie przepadam. Na szczęście, potem było już tylko lepiej. Miejsce nastoletnich dramatów miłosnych zastępuje wątek kryminalny, a treść książki nabiera wartości. Mimo ponad 500-set stron powieść czyta się ekspresowo. Mi zajęło to dwa dni, po których pozostał we mnie pewien rodzaj niepokoju związany z akcją książki, co uważam za plus dla autora za zbudowanie wiarygodnego backgroundu. • Akcja „Końca” rozpoczyna się w momencie, kiedy ludzkość dowiaduje się o tym, że za kilka miesięcy w Ziemię uderzy kometa, po której nasza planeta rozpadnie się w drobny pył. Simon – mieszkaniec Szwecji, ma siedemnaście lat i za 4 miesiące ma się skończyć nie tylko jego życie, ale też dwóch kochających go matek, siostry będącej w zaawansowanej ciąży oraz ukochanej dziewczyny – Tildy. Niestety, na domiar złego, nie jest mu dane spędzić tych ostatnich chwil z wszystkimi których kocha, ponieważ Tilda przeżywa tę sytuację zupełnie inaczej. Porzuca swoje statyczne i ułożone do tej pory życie, rzucając się w wir narkotyków, alkoholu, przypadkowego seksu i imprez. Simon nie może poradzić sobie nie tylko z przytłaczającym go poczuciem nadchodzącego końca, ale też utratą kogoś, kto był mu najbliższy. Wtedy dochodzi do tragedii, która 3 tygodnie przed uderzeniem komety wywraca świat Simona i jego rówieśników do góry nogami. Chłopak na własną rękę zaczyna prowadzić śledztwo mające na celu rozwikłanie zagadki morderstwa, a jego jedynym sprzymierzeńcem zostaje Lucina – chora na raka i wycofana z życia towarzyskiego przyjaciółka jego byłej dziewczyny Tildy. • 7 w porywach do 8/10