Próba pokazania perspektywy ptaka żyjącego w niewoli wypadła całkiem dobrze; książka przedstawia codzienność stada papug, z czego znaczna część to zwierzęta urodzone w niewoli, są więc zadowolone ze swojego życia, nie znając niczego innego. Jest też jednak wiecznie smutna i nieco wycofana papuga, która została złapana w Indiach; reszta ptaków postanawia pomóc jej odzyskać wolność, co się udaje. Książka porusza w bardzo naturalny i prawdziwy sposób temat śmierci - jedna z papużek, którą poznajemy jako jedną z pierwszych, umiera ze starości. Książka jest napisana językiem przystępnym dla młodszego odbiorcy przy­zwyc­zajo­nego­ do słuchania dłuższych tekstów. Ilustarcje są na wysokim poziomie. Historia jest zajmująca.