Dzień, w którym w szkole ogłoszono koniec mundurków, był najgorszym dniem mojego życia – tak zaczyna swoją opowieść Andrea, bohaterka książki Marzenie w białe groszki. Mundurek jest dla niej swoistą tarczą ochronną, z której nie chce rezygnować. Tym bardziej że – w przeciwieństwie do wielu swoich rówieśników – nie może sobie pozwolić na nowe ubrania. Mieszka sama z mamą, która nadal bardzo przeżywa śmierć ojca dziewczynki. Mama prowadzi sklepik z odzieżą używaną, skąd pochodzi większość ubrań Andrei. Często jest przez to wyśmiewana przez koleżanki. Zaprzyjaźnia się z Carrie – borykającą się z nadwagą oraz Stevie – dziewczynką na wózku, które również nie są akceptowane przez rówieśników. Andrea w ramach szkolnego projektu postanawia pomóc mamie i zmienić jej ciasny sklepik w elegancki butik z rzeczami vintage. Wysyła więc mamę na wakacje do ciotki, a sama – przy pomocy przyjaciół – zmienia „Sklepik Elizy” w szykowne „Białe groszki”, przy okazji jednocząc lokalną społeczność wokół swojego projektu. Okładka książki sugeruje typową powieść dla młodzieży, skupioną wokół pierwszej nastoletniej miłości, mody i szkoły. Tymczasem wątek miłosny jest tu ledwie zarysowany i potraktowany jako ważna życiowa lekcja dla młodej bohaterki, w jej drodze ku przemianie – ze skupionej na sobie nastolatki wyłania się w toku akcji pewna siebie, a zarazem wrażliwa na innych dziewczyna. Andrea znajduje w sobie odwagę, by mimo młodego wieku zmienić rzeczywistość wokół siebie i siłę, by mimo przeszkód osiągnąć cel. Laurel Remington – dotąd polskiemu czytelnikowi nieznana – stworzyła inspirującą, a zarazem kojącą opowieść o przyjaźni i akceptacji, którą czyta się jednym tchem. • Ewa Cywińska • Biblioteka Kraków