Książka, która nie pozwala zapomnieć o tym, że w sytuacjach kryzysowych zawsze cierpi najbardziej prosty człowiek. Tę beznadzieję czujemy razem z nim, ale również, tak jak on, mamy złudną nadzieję na poprawę. Książka obowiązkowa dla wszystkich, którzy lubią poznawać klimat określonej epoki, a nie tylko fakty historyczne, daty i liczby.

Książka rewelacyjna, wciągająca...bardzo mnie poruszyła, zmusiła do refleksji. Po przeczytaniu długo ją przeżywałam. Polecam!

Moje tutaj pierwsze pięć na pięć w opinii jakiejkolwiek książki. Lektura, która boli - dosłownie. Podróżując wraz z Joadami bardzo szybko zbliżamy się do tej rodziny. Teoretycznie, oni nie za bardzo chcą dać się czytelnikowi polubić. Bywają okrutni, niesympatyczni, sarkastyczni. Ale człowiek szybko zauważa, że ta ich gruboskórność to tylko zasłona dymna dla cierpienia, które odczuwają. Niesprawiedliwość systemu, w którym przyszło im żyć, częstokroć dramatyczne decyzje, które podejmują uczyniły to, że nie są w stanie zachowywać się inaczej. • Ich dobroć i pewna słabość ujawniają się tak naprawdę jedynie w postaci Rose of Sharon, która nie boi się swojej uczuciowości. Jednakże w przypływie dramatu chwili i ona wykazuje ogromny hart ducha i odwagę. Być może zakończenie książki czyni z niej tak naprawdę największą bohaterkę tej rodziny. • Podsumowując, polecam ABSOLUTNIE każdemu. To ciężka opowieść, ukazująca kryzys lat 30. w jego najczarniejszych barwach. Ale to też historia o człowieku. Nie o systemie. Tak, on też jest to ukazany. Ale przez cały czas to Jednostka Ludzka jest w środku tej opowieści. • Fenomenalna, fenomenalna, fenomenalna.

John Steinbeck napisał powieść, która jest jednocześnie prosta i mądra. "Grona gniewu" to dowód na to, że nie trzeba mocnych słów, wystarczy prosta narracja, spokojna historia opisująca dzieje rodziny, by stworzyć wielką powieść, dzieło ponadczasowe. Dzięki wykorzystaniu motywu podróży autor przedstawia obraz ukazujący jak przemiany ekonomiczne i społeczne przyczyniły się nie tylko do rozpadu rodziny Joadów, ale jaki wpływ miały na moralność nie tylko ich, a całego społeczeństwa. • Bohaterowie, których stworzył pisarz są tak prawdziwi, namacalni, że czytelnik bardzo szybko zżywa się z nimi. Joadowie są prostolinijni i nie pragną wiele od życia. Chcą mieć dach nad głową i zarobić na jedzenie. Niewiele, a tak wiele. Nie boją się ciężkiej pracy, każdy z nich ma własne plany, marzenia, które zostają brutalnie zweryfikowane. Życie stawia ich w obliczu trudnych decyzji, które muszą podjąć i które zaważa na ich przyszłości. Moją ulubioną postacią jest pani Joad, stanowiąca filar tej rodziny, niezwykle silnej, walczącej o jej trwałość. Kobiety, która nie żyje dla siebie, ale dla innych, dzięki tej postaci powieść staje się swego rodzaju hymnem ku czci rodziny. • "Grona gniewu" to powieść unikatowa, wciąż współczesna, niezbędna, po tych wszystkich latach nadal ważna i wciąż krytyczna. Teraz mamy inne są realia, okoliczności, ale ludzie, niepowodzenia, nadzieje, to pozostaje niezmienne. To nie tylko lekcja historii, Steinbeck podkreślając wyzysk amerykańskich farmerów otwiera oczy na nierówności społeczne, uczy wrażliwości na niedolę i biedę. Powieść porusza, wstrząsa i pozostaje na długo. • Marta Ciulis- Pyznar

Jeden z moich ulubionych autorów książka dość obszerna ale wciągającą USA w dobie kryzysu Opis życia w obozach czy tułaczka całej rodziny przez kilka stanów dla nas którzy zawsze widzieliśmy tam ziemię obiecaną to coś nowego polecam oczywiście Myszy i ludzie ale arcydziełem jest Tortilla Flat Ostatnio czytając Z zimną krwią Truman Capot zacytowała tę sama pieśń która stała się mottem jak i tytułem książki Steinbecka