"Zaginione historie" rozpoczęłam czytać w przekonaniu, że jest to najsłabsza część "Zwiadowców". Po skończeniu lektury nie zgadzam się z tą opinią. • Jest rok 1896. Królestwo Araluenu nie istnieje. Znajdujemy się w Republice Stanów Aralanu. W miejscu, gdzie znajdował się zamek Redmont prowadzone są wykopaliska. • W trakcie prac archeologicznych zostaje odnaleziona chatka zwiadowców, a w niej tajemnicza skrzynka. Znajdują się w niej Zaginione Opowieści Araluenu. • Jest to kilka luźnych historii - każda opowiada o innym wydarzeniu. Można się z nich dowiedzieć: • - Jak dokładnie zginęli rodzice Willa • - Jak zginął "następca" Morgaratha - Foldar. Ścigał go Gilan, Halt był wtedy wykluczony z Korpusu Zwiadowców. • - O poszukiwaniu suczki Willa - Ebony.Na poszukiwania udają się Will i Alyss. • - O tym, jak trudno jest napisać dobrą mowę weselną na ślub najlepszych przyjaciół. W szczególności, gdy jedno z nich jest królewską córką. • - Dowiedziałam się, jak Halt trafił do Korpusu Zwiadowców i kim był jego nauczyciel. • - O randce Gilana, Jenny i o nieproszonych gościach. • - Jak wyglądało królewskie wesele, kto na nie przybył i do czego doszło. Jeden ze Skandian twierdzi, że wesele było całkiem udane • - W dość smutnych okolicznościach dowiadujemy się, co czeka konie zwiadowców po zakończeniu służby. Ich los nie jest zły, ale rozstanie z ukochanym koniem jest trudne. • - Zwiadowca też może wziąć ślub. Halt już wziął, a teraz... • Ci, którym podobały się poprzednie tomy nie powinni być zawiedzeni.

Siostra mówiła mi że fajne.

Jest to zbiór opowieści czego nie może nabrakńąć w wielkich seriach. Opowiadania które odpowiadają na pytania wielu fanów książki na całym świecie.