Jak wygląda świat z perspektywy osoby szpetnej? Czy panujący współcześnie wszechobecny kult piękna i doskonałości pozbawia osoby niezbyt urodziwe prawa do szczęścia? Czy brzydcy ludzie skazani są wyłącznie na wykluczenie społeczne? Problem ten porusza najnowsza książka Patrycji Pustkowiak. • Powieść Maszkaron powstała dzięki Nagrodzie im. Adama Włodka, przyznawanej przez Fundację Wisławy Szymborskiej. Jest to druga książka autorki „Nocnych zwierząt”, nominowanych w 2014 roku do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Gdynia. Już sam tytuł powieści wiele zdradza na temat jej zawartości. Lektura nie stanowi pochwały brzydoty, ale jest dogłębnym studium kobiecej samotności wynikającej w dużej mierze z niezbyt atrakcyjnej fizjonomii głównej bohaterki powieści, ale nie tylko. Marianna ma paskudną twarz, ale też szpetne wnętrze. Postrzega siebie i otaczającą ją rzeczywistość przez pryzmat zawiści i żalu do świata oraz Boga za to, że nie obdarzył jej urodą, a co za tym idzie, odebrał prawo do szczęścia. Marianna nienawidzi innych ludzi, ale przede wszystkim nienawidzi siebie. Sama o sobie mówi: byłam tak bardzo niczym. Poznajemy ją w chwili, gdy zdaje jej się, że oto umiera, a tak naprawdę dostaje wstrząsu anaf­ilak­tycz­nego­ spowodowanego anty­biot­ykot­erap­ią. W tym czasie wspomina swoje pokraczne dzieciństwo, przepełnioną goryczą młodość i jakże trudne wkraczanie w dorosłe życie. Czy znalezienie się na granicy życia i śmierci zmieni coś w światopoglądzie Marianny? • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków