Akcja tej mini­mali­styc­znej­ powieści rozgrywa się w pewnym domu. W domu, z którego wydobywają się przeróżne głosy, przerażające dźwięki, dziwne szelesty i szmery. Jego stare ściany mają ogromną ochotę opowiedzieć całą historię jego wcześniejszych mieszkańców. Zamieszkująca w nim babka rozmawia w nim z cieniami, ukazującymi się raz po raz na suficie świętymi. Do tego z aresztu powraca jej wnuczka. To dzięki nim poznajemy całą zawiłą historię tajemniczych, nagłych zniknięć, relacji społecznych, realiów ówczesnego życia, wyzysku, upokorzeń, traum, a nawet konsekwencji niedawnych wojen. „Kornik” to książka, która na bardzo długo zapadnie w pamięć każdemu jej czytelnikowi. Ktoś powie, że jest to powieść grozy. I może pozornie trudno będzie się z taką tezą nie zgodzić. Ale jest w niej o wiele więcej niż tylko to, co otrzymujemy w przedstawionym wątku fabularnym. To historia, która pod swym płaszczem ukrywa wszelkie traumy Hiszpanii w ogólności. Bardzo interesująca rzecz. Polecam.

Bardzo ciekawa historia kobiet, domu, wojny domowej w oparciu o wierzenia, duchy i głosy przodków. Polecam.