Ambitna, młoda dziewczyna z dobrego domu ma przed sobą całe życie. Jednak perspektywę świetlanej przyszłości zaburza wybuch wojny. Cały świat, który dotąd znała, legł w gruzach. Nieodłącznymi towarzyszami stały się śmierć wszechobecna na ulicach zbombardowanej Warszawy, poczucie straty oraz iskierka nadziei towarzysząca poszukiwaniu Tadeusza. I dźwięki muzyki, od której wszystko się zaczęło... • “Listy do Gestapo” to wzruszająca książka w formie listu głównej bohaterki do ojca jej córki, oraz do niej samej. Zuzanna przelewa na papier wszystko, o czym nie dane było jej opowiedzieć nikomu prosto w oczy. Odziera z tajemnic wydarzenia, w których centrum znalazła się (niekoniecznie) z własnej woli, rzucając na nie zupełnie nowe światło. Jak potoczyłaby się ta historia, gdyby zdobyła się na szczerość wcześniej? Czy udałoby się uniknąć tragedii, które zmieniły bohaterkę za zawsze? Możemy tylko zgadywać. • Lekkie pióro autorki zderza się z wybraną przez nią formą. Nadaje ona niezwykle intymnego charakteru książce, a opowieść o i tak trudnym czasie w dziejach ludzkości staje się jeszcze bardziej dotkliwa. Jednak ciągłe podkreślanie, że adresatem listu jest właśnie Tadeusz sprawia, że czytelnik- a przynajmniej ja- czuje się, jakby czytał cudzą korespondencję. Jest to ciekawy zabieg i ładnie współgra z tematyką książki, jednak z czasem może zacząć męczyć.

Jak mała rzecz w sprawdzaniu listów do Gestapo, z czasem donos do SB, może zmienić życie dwójce młodych ludzi. • Napisanie książki w formie listu jest wciągająca. Pierwsza część tak opisuje z perspektywy Zuzanny do Tadeusza. Ostatnia część do swojej córki. • Ukazanie relacji dwóch osób, którzy kochają, czego główna bohaterka jest w strukturach AK i przechwytuje listy do Gestapo. Czy zrobi wszystko dla miłości, aby ocalić życie? • Może książka nie kończy happy endem dla Zuzanny. Ale czeka na przebaczenie swojej córki za kilka lat jak pozna treści listów.

"Słowa mają potężną moc, o wiele potężniejszą, niż się wydaje. Mogą dawać życie i zabijać jak ostrze noża." • Książka ma formę listów, w których Zuzanna spowiada się wręcz, szukając dla siebie usprawiedliwienia, z trudnych wyborów. • To historia więlkiej miłości, w brutalnych czasach. • To opowieść o dramatycznych konsekwencjach podjętych decyzji. • Dla mnie postać bohaterki ukazuje jak ważne są dialogi w naszym życiu i jak katastrofalne skutki może mieć ich brak. • Wyraźnie wybrzmiewa tu pustka, pełno tu niedomówień i prowokacji by potępić zamiast zrozumieć. • Ciekawa i intrygująca.