POLECAM tę zabawną komedię obyczajową , której bohaterką jest pięć­dzie­sięc­iole­tnia Ewelina, z 30 - letnim stażem małżeńskim, "przyglądająca się ", w blasku zaokiennej latarni, swemu życiu i odkrywa, że wychodząc za Radosława, chłopaka ze wsi, popełniła mezalians, bo jak tu pogodzić z nim jej ziemiańskie korzenie. • Jedyną radą na rosnące niezadowolenie i nudę jest pozbycie się męża, ale tak by "być samotną, ale nie osamotnioną", nie być wdową ani rozwódką, bo to nie jest akceptowalne. • I co zrobi Ewelina? Czy pozbycie się męża pozwoli jej na "odżycie" i upragnioną wolność? • To zabawna, ale dobra i bardzo mądra powieść zawierająca gorzką prawdę na temat życia w związku.

Lekko się czyta.

Książka warta przeczytania. Polecam!