Są to wspomnienia gen. Andersa z lat II wojny światowej. • Znajdziemy tu obraz mężnej ale beznadziejnej walki z Niemcami we wrześniu 1939. A po aresztowaniu przez bolszewików etap w więzieniach sowieckich. Nieustanne przesłuchania, transporty od więzienia do więzienia, aż w końcu generał wylądował w Moskwie na Łubiance. • Po podpisaniu układu Sikorski-Majski, zwolniony z więzienia i mianowany dowódcą mającej się tworzyć w ZSRR armii polskiej – z jeńców wojennych i ludności cywilnej wywiezionej z terenów zajętych przez Rosjan po 17 września 1939 r. • Wspomnienia są napisane rzeczowo, bez zbędnych emocji. A mimo to – fascynujące. Opisy trudności, na jakie napotykali Polacy - tak naprawdę niechętnie zwalniani, przetrzymywani w łagrach i bez zapewnionego transportu do miejsca koncentracji wojska polskiego zdani na samych siebie, a mimo to jakby obdarzeni nadludzką wytrzymałością – są porażające. Trzymało ich przy życiu jedno pragnienie – aby tylko wyrwać się z tej nieludzkiej ziemi. • Znajdziemy tu szczegółowe zapisy rozmów Andersa ze Stalinem. Nadzór NKWD, całkowite bojkotowanie wydanych oficjalnie rozporządzeń, drastyczne obcinanie racji żywnościowych – z których mężczyźni dobrowolnie oddawali jeszcze sporą część dla kobiet i dzieci, gromadzących się wokół obozu, a zupełnie pozbawionych środków do życia. • Wyjście z ZSRR (podjęcie decyzji w trudnych warunkach politycznych), następnie etap doprowadzenia wojska do stanu używalności bojowej (co było istnym cudem) i zorganizowanie bezpiecznego pobytu dzieciom i ludności cywilnej. • Zwycięska kampania włoska i wielkie rozczarowanie zdradzieckimi decyzjami wielkich mocarstw. • Książa świetna i bardzo ważna. • Polecam!