"Nie śmiała mówić o bólu serca, podczas gdy tylu ludzi cierpiało z powodu traumy wojennej. Czym była miłość w obliczu gigantycznej nienawiści, śmierci, poniżenia i totalnej znieczulicy? Czy miała prawo cieszyć się, że jej ukochany mąż żył, podczas gdy tylu innych czyichś mężów straciło życie? Czy to było moralne?" • Literatura, której tło stanowią wydarzenia II wojny światowej, w ostatnich latach zyskuje coraz większą popularność, jednocześnie budząc kontrowersje. Uwrażliwia czy znieczula? Zdania są podzielone. Autorce Narzeczonej nazisty nie można jednak odmówić umiejętności snucia historii, która wciąga czytelnika. Trudna tematyka i lekkie pióro stworzyły doskonałą harmonię. Niewątpliwym atutem jest wyraźne oddzielenie fikcji od tła historycznego. To kolejna książka, która wpadła w moje ręce dzięki poleceniu, i nie żałuję, że ją poznałam. Jakie mam zdanie na temat tego nurtu w literaturze? Trudno powiedzieć. Dużo zależy od podejścia. Jeśli w grę wchodzi osadzenie postaci w trudnych czasach, bez przekłamywania historii i romantyzowania traum- co niestety często ma miejsce w literaturze obozowej- lektura wcale nie musi być szkodliwa i krzywdząca.

Książka pokazująca czas wojny i okupacji, ale napisana dość infantylnie. • Kopciuszek i książę, i nierealna miłość ponad wszystko.

Przeczytałam w ciągu trzech dni. Żenujący poziom. 200 stron to romansidło, a dalsza część to spłycona historia wojennej Warszawy. Wepchane wszystkie wydarzenia i nazwiska z okresu II wojny. Nie polecam.

Według mnie bardzo ciekawa pozycja. Czytałam "Słowika" Kristin Hannah i uważam, że faktycznie mają ze sobą coś wspólnego. Ciekawa, wciągająca historia, szybko się czyta. Mnie się bardzo podobała, przeczytałam błyskawicznie i zaraz biegnę oddać do biblioteki, bo widzę że już długa kolejka czekających na tą pozycję. Książka warta uwagi i myślę, że spodoba się większości czytających.

Skuszona opiniami sięgnęłam po tą pozycję, która miała być tak dobra jak "Słowik" Hannah Krisitin. Natomiast okazała się dużym rozczarowaniem. Ledwo przez nią przebrnęłam. Sposób opisania postaci był dla mnie zbyt infantylny.