Dzięki tej powieści przeniosłam się w inny, lepszy świat. Dane mi było poznać relacje między ojcem i synem. Gdybym miała okreslić jednym słowem, jakie skojarzenia wywołuje u mnie ta powieść, napisałabym o tęsknocie, dojmującej tesknocie za czymś tak kruchym a jednocześnie tak potężnym i mocnym. Jest to rodzaj wzajemnego przyciągania. • Główni bohaterowie tęsknią do siebie nieustannie, ojciec z drżeniem serca czeka na kolejne odwiedziny syna, które staja się przyczynkiem do powrotu do przeszłości. Bohater przypomina sobie, co czuł, kiedy się dowiedział, że będzie ojcem. To zmieniło całe jego życie. Do obecności syna tęsknić będzie całe życie.Polecam lekturę "Nagiego sadu" każdemu!

Przede wszystkim autor pisze piękną polszczyzną,językiem wiejskiego gawędziarza, co sprawia, że czyta się książkę z wielką przyjemnością. Stosunki, relacje między ojcem a synem wprawiaja mnie w spokój, za dumę i tęsknotę. Miłość ich jest bezwarunkowo szczera i czysta. Polska wieś, spokojna, zwyczajna i tradycyjna jest tłem tej miłości. Uroniłam łzy, pożałowałam, że nawet w małej części nie doznałam takiej bliskości z rodzicami.