Opowieść o zmaganiach starego, samotnego rybaka Santiago na morzu. • Może znudzić gdy czytamy powierzchownie ale jakże jest wartościowa. O wytrwałym podążaniu wybraną drogą, pomimo trudności. O szacunku, autorytecie i przyjaźni. Powstała w 1951 r. • "Głupio jest nie mieć nadziei."

Jest to historia starego rybaka mieszkającego na wschodnim wybrzeżu Kuby i łowiącego ryby w Golfsztormie. Stary rybak nie złowił od dawna żadnej ryby, mija właśnie osiemdziesiąty czwarty dzień jego niepowodzeń, gdy wypływa ponownie na połów. Tym razem postanawia jednak wypłynąć daleko poza zwyczajowo przyjęto przez miejscowych linię przybrzeżnych wód, postanawia popróbować szczęścia w niebezpiecznym oddaleniu od ludzi i od ich spraw. Tam poszukuje swego celu – wielkiej ryby. • Ernst Hemingway to amerykański pisarz i prozaik. Został laureatem Nagrody Pulitzera i Nagrody Nobla za opowiadanie Stary człowiek i morze. Napisał bardzo dużo dzieł, ale tylko to było jego największym debiutem. • Od razu muszę powiedzieć, że według mnie to nie jest lektura dla gimnazjalistów. Szczerze mówiąc książka jest napisana nudno, monotonnie, ma mało dialogów. Wszystko to składa się na ten błędny stereotyp, że lektury są nudne. Książka nie zachwyciła mnie. Najbardziej podobały mi się aforyzmy. • Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać. • Opowiadanie ma jednego bohatera głównego, jednego drugoplanowego oraz wiele osób epizodycznych. • Santiago to rybak, określany mianem pechowca. Przez bardzo długi czas nic nie złowił, ale próbował dalej, aż osiągnie cel. On jest stary, co widać po bruzdach na rękach, lata żeglowania po morzu, odcisnęły piętno na nim, powodując raka skóry. Jest doświadczony i z tego korzysta. Inni mieszkańcy tej wioski leżącej nieopodal Hawany, wyszydzają go. Podczas podróży dużo rozmyśla, przekazując czytelnikowi aforyzmy • Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożniejszy. • Manolin to mały chłopak, który jest drugoplanową postacią. Jest jedynym przyjacielem tego starego rybaka. Bardzo dużo czerpie z jego wiedzy oraz doświadczenia, co pomoże uniknąć jemu błędów, które Santiago kiedyś popełnił. • Opowiadanie nie wywarła na mnie zbyt dużo emocji. Musiałem się przemóc, aby ją przeczytać. Na pewno zapamiętam aforyzmy. Książka jest bardzo krótka. Ma około 100 stron (zależy od wydania). • Nikt nie jest nigdy sam na morzu. • Zachęcam dorosłych do przeczytania tej pozycji.

Tak, jak przy czytaniu tej ksiązki nie nudziłam się chyba nigdy. Przez całe sto stron, myślałam tylko o tym kiedy ta opowieść się skończy. Jest to moja lektura i gdyby nie ten fakt z pewnością nie sięgnęłabym po to opowiadanie, wynudziłam się za wszystkie czasy!

Dowiedziałam się o co w tej książce choci kiedy omawialiśmy ją na jęz. polskim. Podeszłam do niej z luzem myśląc, że nie będzie taka zła ale się zawiodłam. Tata mówił krótka przeczytasz z łatwością. W tych czasacmoże mi jest ją trudno zrozumieć może kiedyś trafiała łatwiej do czytelników. Jak ktoś lubi głęboki sens to polecam :P

Wiem, że wiele osób się ze mną nie zgodzi, ale dla mnie ta książka nie ma szczególnego sensu i kiedy zaczęłam ją czytać myślałam, że rzeczywiście porwie mnie styl Hemingwaya, ale tak się nie stało... wiem, że jest to książka z głębszym przekazem, ale miałam wrażenie, że nie przeczytam jej do końca- tak mnie męczyła.