Twórczość artystyczna kierowana do dzieci wpada obecnie często w dwie pułapki – bezrefleksyjne, proste nawiązywanie do estetyki współczesnej fantastyki oraz kreowanie historii, które nie niosą za sobą żadnych wartościowych treści, a dostarczają tylko przyjemności w trakcie lektury. Klasyczny sens bajki jako opatrzonego morałem gatunku literackiego mówiącego o wartościach uniwersalnych częściowo zanika.

Potworna Michasia Marleny Rytel jest jednak przykładem książki, w której w sposób bardzo umiejętny nawiązano do tradycji literackiej. Wplecenie w historię postaci kotka Łobuza, wątku odpo­wied­zial­nośc­i dziecka – ale przecież też każdego człowieka – za oddane mu pod opiekę zwierzę, a także powierzenie kotkowi przedstawienia historii o cierpieniu – to nawiązanie do najcenniejszych tradycji bajki. Opowieść ta świetnie nadaje się do prze­dysk­utow­ania­ pojawiających się w niej problemów z dzieckiem. Co więcej, nauka czytania może być dzięki tej książce i wciągająca, i moralnie rozwijająca.

www.facebook.com