Niki Lauda

Niki Lauda jeździł samochodami jako sportowiec, ale przekroczył granicę życia i śmierci, by wywalczyć sobie jeszcze większą chwałę. Nawet osoby zupełnie nieobeznane z Formułą 1 słyszały o jego wypadku na Nürburgringu w 1976 roku. Wyciągnięto go wtedy z płonącego wraku Ferrari w stanie tak opłakanym, że ksiądz udzielił mu sakramentu namaszczenia. Po 33 dniach wrócił do ścigania na Monzy i już rok później odzyskał tytuł mistrza świata. W swojej autobiografii opisuje, w jaki sposób walczył ze strachem i dokonał powrotu, który wydawał się przekraczać granice ludzkiej wytrzymałości. Lauda wspomina również swoje surowe wychowanie oraz brak akceptacji rodziców, z którego, jak pisał, wzięło się jego „uzależnienie od doskonałości”. Autobiografia austriackiego kierowcy to pozycja obowiązkowa dla każdego fana Formuły 1. W przeciwieństwie do poprzednich książek, czytelnik w końcu może poznać spojrzenie Nikiego Laudy nie tylko na karierę, ale także na to, co działo się dookoła niej. [nota wydawcy]