Łakome:

• 

  Iska
  W swej nietuzinkowej historii Lebda przenosi nas do małej wsi o uroczej nazwie Maj. Bynajmniej nie jest to idylliczna kraina. Może kiedyś nią była, ale już nie teraz. Teraz trawiona jest przez postęp cywilizacyjny. Można śmiało powiedzieć, że idzie wprost na rzeź. Ale Maj stanowi zaledwie tło do historii jej bohaterów. • Na wieś trafiają dwie kobiety, bo starsza pani o imieniu Róża wymaga całodobowej opieki. Chłonie ją nowotwór, a jej mąż robi wszystko by świat z każdym kolejnym dniem był dla Róży znacznie bardziej znośny. Róża ma w sobie ogromną chęć do życia. W ogóle wielbi to co żywe ponad wszystko i to w dosłownym tego słowa znaczeniu. Każdy z przedstawionych tu bohaterów podejmuje nieudolne próby ucieczki przed tym, co tak naprawdę nieuniknione… Przed rychłą śmiercią, która od pewnego czasu czyha przyczajona gdzieś cichutko w jednym z kącików domu Róży… • Powieść Lebdy jest niezwykła pod względem literackim. Finezyjny język, pełen zmysłowych metafor jest bardzo oszczędny, ale niebywale wymowny. Ta wielowarstwowa historia ujęta w krótkich anegdotycznych scenach ma czytelnikowi mnóstwo do przekazania. Książka formą sprawia wrażenie tej, którą można przeczytać jednym tchem. Otóż z pewnością nie można. Dla kogoś, komu bardzo zależy na wniknięciu w jej głęboki sens, zachłanność w jej czytaniu jest absolutnie niedopuszczalna. Oczywiście gorąco polecam debiut literacki Lebdy.
• 

  asenata
  Mimo, że dość gruba, to tak naprawdę na jedno popołudnie. Krótka forma rozdziałów, ale pełna wszystkiego - emocji, natury, żywego, śmierci. To książka jest tak sensualna i poetycka, że to popołudnie było najmilsze od nie wiem kiedy ;) Bardzo, bardzo polecam.

Brak wątków