Cudowna broda szacha

• 

  Biblioteka Kraków
  Przeglądając księgarskie półki i strony internetowe w poszukiwaniu nowości wydawniczych, które mogłabym rekomendować do zakupu dla • Oddziałów dla dzieci Biblioteki Kraków moją uwagę przykuła książka • wyróżniająca się niezwykle oszczędną w kolorystyce i formie okładką. Biorąc ją do ręki nie rozczarowałam się. „Cudowna broda szacha” autorstwa Anny Świrszczyńskiej zachwyciła mnie nie tylko pod względem literackim, ale też edytorskim i ilustracyjnym. • W książce znajdują się cztery wierszowane opowieści, tytułowa „Cudowna • broda szacha” oraz „Dziwny tygrys”, „O chciwym Achmedzie” i „Przygody ananasa”. W orientalnej, tajemniczej scenerii, przypominającej klimatem „Opowieści z 1001 nocy” toczą się opowieści o ponadczasowych, uniwersalnych problemach: o potrzebie akceptacji, o złych skutkach chciwości, czy nadmiernym przywiązywaniu do czegoś mało ważnego, ucząc przy okazji otwartości na inne kultury, obyczaje i zachowania. • Poetka Anna Świrszczyńska (urodzona w Warszawie 7 II 1909 r., zmarła • w Krakowie 30 IX 1984 r.) zadebiutowała jeszcze przed II wojną światową, w roku 1930, wierszem „Śnieg” opublikowanym w czasopiśmie „Płomyk”. Sześć lat później ukazał się jej pierwszy tom poezji. Tworzyła nie tyko wiersze, ale też utwory teatralne, słuchowiska radiowe, bajki, opracowania legend oraz inne utwory dla dzieci i młodzieży. „Cudowną brodę szacha” napisała pięknym dynamicznym językiem, szczodrze używając środków poetyckich, które pobudzają wyobraźnię i pozwalają z łatwością przenieść się w świat orientu, pełen intensywnych barw, zapachów, gwaru i ruchu. • Tekst, warstwa typograficzna oraz oszczędne w formie, wykonane char­akte­ryst­yczn­ą grubą kreską ilustracje tworzą spójną całość. Jan Lenica (urodzony 4 I 1928 r. w Poznaniu, zmarł 5 X 2001 r. w Berlinie), autor ilustracji, był twórcą niezwykle wszechstronnym. To znany artysta plastyk, reżyser filmów animowanych, autor scenografii i kostiumów teatralnych, jeden z twórców polskiej szkoły plakatu. • Na kartach książki pojawia się czcionka różnej wielkości i koloru, która nie tyko pomaga w zrozumieniu tekstu, ale też zachęca początkujących czytelników po podejmowania samodzielnych prób przeczytania choćby fragmentu wiersza. • Książka ukazała się po raz pierwszy w Warszawie, w Wydawnictwie Czytelnik w roku 1959, a dzięki Wydawnictwu Muza, Muzeum Książki Dziecięcej oraz dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego trafia do rąk współczesnego czytelnika. Rekomendacji dla reedycji tej książki udzieliła prof. zw. dr hab. Joanna Papuzińska-Beksiak pisząc w niej m.in. „… Inicjatywę przywracania dzisiejszym pokoleniom dzieci i rodziców skarbów polskiej szkoły ilustracji uważam za bardzo cenną i przyczyniającą się do krzewienia kultury czytelniczej, otwierającą możliwość obcowania z książką jako pięknym przedmiotem, niepowtarzalnym i z niczym niep­orów­nywa­lnym­ nośnikiem wartości estetycznych…”. • Trzymając w ręku reprint tej pięknej książki trudno przecenić kunszt i artystyczne bogactwo książki dla dzieci okresu PRL-u. Na szczęście na bibliotecznych półkach można znaleźć jeszcze pierwsze wydanie tej edytorskiej i literackiej „PeReLki” oraz wiele innych, które nie miały szczęścia być powtórnie wydane. Zachęcam do poszukiwań. • Izabela Ronkiewicz-Brągiel • Biblioteka Kraków

Brak wątków