O smoku, który lubił krówki

• 

  pyznarm
  Nasz Smok mieszka w małej przytulnej pieczarce ( małej pieczarze, nie mylić z grzybem jadalnym), jest inteligentny, oczytany i jest jaroszem, zajada się warzywami, zupą dyniową i lubi posiedzieć sobie przy herbatce. Uwielbia krówki, oczywiście cukierki, bo mięsa nie tyka. Ma liczne grono przyjaciół: jaszczurka Witusia, świerszcza Marcina, no i oczywiście Krówkę, która zaopatruje Smoka w mleko do produkcji krówek. Z wizytą wpada pewnego dnia rozkapryszona królewna Maja, która marzy o byciu porwaną przez smoka i powoduje to sporo komplikacji w spokojnym jak dotąd życiu Smoka. • Już dawno nie czytałam tak ciepłej i w tak interesujący sposób przedstawionej historii o smoku skierowanej do milusińskich. Autorka bawi się językiem, wykorzystując przy tym dwuznaczność słów: pieczarka (mała pieczara- grzyb), krówka (cukierek- zwierzę), jaszczurek (jaszczurka- ja, szczurek). • Książeczka tryska humorem. Mamy humor sytuacyjny, jak chociażby smok ratujący rycerza zaklinowanego w zbroi. Pisarka bawi się również konwencją, łamiąc przy tym znane z innych smoczych bajek tradycyjne motywy. Królewna, która chce być porwana, pocałunek, który zdejmuje czar, ale z krówki, to tylko niektóre z niezwykłych pomysłów fabularnych autorki. • "O smoku który lubił krówki" to nowoczesna baśń w niezwykle sympatycznym i nowoczesnym wydaniu, wywracająca wszystkie znane mi z dzieciństwa bajki do góry nogami, ale dzięki temu zyskuje na wyjątkowości. • Cudowna bajka zarówno małych jak i tych większych dzieci już do samodzielnego czytania: litery są duże, a rozdziały krótkie, dzięki temu maluch nie będzie się nudził. Nie można pominąć też pięknych ilustracji Piotra Rychela. • Polecam dla dzieci małych i dużych. Tym przeżywającym swoje drugie dzieciństwo również się spodoba. • Marta Ciulis- Pyznar

Brak wątków