O wawelskim smoku

Było to bardzo dawno temu, wtedy kiedy polskimi ziemiami rządził król Krak, zamieszkał w jamie pod zamkiem w Krakowie - smok. To groźne zwierzę było całe zielone, duże- miało ogon oraz ostre zęby, a na dodatek zionęło ogniem i wciąż było głodne. Smok zażądał zatem sobie, aby każdego dnia przyprowadzano mu do jedzenia krowę ,a gdy zachcianki nie spełniano - zabijał ludzi. Trwoga wielka zapanowała w Krakowie. Wielu śmiałków ľ rycerzy próbowało zgładzić smoka, ale nikomu się nie udało. Stada bydła natomiast kurczyły się i strach padł na ludzi- co będzie bowiem jak smok zje już wszystkie krowy ? Pewnego dnia jednak do króla przybył ubogi szewczyk i zadeklarował się , iż on zabije smoka. Śmiano się z niego na dworze, ale król dał mu szansę, a w zamian miał go sowicie wynagrodzić. Szewczyk wypchał barana siarką, dokładnie zaszył i udał się do smoczej jamy, a tam pod samą jamą zostawił wypchane zwierze i uciekł. Smok zaś wyszedł ze swej groty i zaraz z łakomstwem pożarł wypchanego barana, a potem poczuł ogromne pragnienie. Pobiegł szybko nad Wisłę i pił, pił i pił, aż ůů.pękł. Pomysł młodego chłopaka się zatem sprawdził, miasto było wolne od smoka. Szewczyk został bohaterem, Krak zaś dobrze go wynagrodził. Dziś na pamiątkę tego wydarzenie można zobaczyć po Wawelem ziejącego kamiennego smoka, a Smocza Jama też jest i przypomina miejsce zamieszkania groźnego wawelskiego smoka.